” Από τα δέκα μπουκάλια μόνο το ένα έχει πόσιμο νερό, τα υπόλοιπα είναι άδεια …”

άρθρο του Κωνσταντίνου Καρούση, CEO, INSURANCE BROKER, THE BUSINESS INSURANCE(ΤΒΙ)

Πιο δίπλα υπάρχει μια ταμπέλα που γράφει ότι σε απόσταση 10 χλμ. μέσα στην καυτή έρημο, είναι ένα δεύτερο ψυγείο στο οποίο όλα τα μπουκάλια περιέχουν καθαρό και κρύο νερό.

Εσείς τι θα κάνατε; Θα πίνατε από το πρώτο ψυγείο ή θα ξεκινούσατε για το δεύτερο; 

Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις (έρημος, ήλιος, δίψα, ρίσκο) που αντιμετωπίζει ο ασφαλιστής  στην προσέγγιση πελατών (μπουκάλια στο ψυγείο) είναι πολλές. Ψάχνει την ευκαιρία (καθαρό νερό) να εξασφαλίσει ένα αποτελεσματικό ραντεβού με τον πελάτη.

Μέσα στην έρημο της απραξίας και της έλλειψης καλών ειδήσεων ξεπροβάλει σαν όαση η αναμενόμενη έκπτωση 10% στον ΕΝΦΙΑ με την προϋπόθεση ασφάλισης της κατοικίας από φυσικές καταστροφές, από την προ των εκλογών εξαγγελία που αναμένεται να εφαρμοστεί πιθανόν προς το 2024.

Προφανώς και είναι μια ευκαιρία που ο ασφαλιστής θα αρχίσει να επικοινωνεί στους πελάτες του με σκοπό να αυξήσει τις εργασίες του και κατά συνέπεια το εισόδημα του.

Όμως καλά θα κάνει να σκεφτεί πρώτα εάν αυτό μόνο το επιχείρημα είναι αρκετά δελεαστικό για τον πελάτη έτσι ώστε να το λάβει σοβαρά υπόψιν του για να προχωρήσει στην ασφάλιση της κατοικίας του.

Για να το δούμε και με απόλυτους αριθμούς 

Σε έναν φόρο ΕΝΦΙΑ της τάξης των 255 ευρώ ο πελάτης μπορεί να ωφεληθεί μια έκπτωση 10% δλδ 25,5 ευρώ! (το παράδειγμα αφορά κατοικία στο κέντρο της Αθήνας, 100 τ.μ. άδεια του 1990, με τιμή ζώνης 1.500 ευρώ/τ.μ.

Μήπως χρειαζόμαστε  και άλλα δεδομένα? Μήπως χρειαζόμαστε και άλλες παρόμοιες κινήσεις από πλευράς Κράτους? Μήπως χρειαζόμαστε περισσότερη εξειδίκευση εκπαίδευση, γνώση και εμπειρία? Και μέχρι τότε ?

Είναι ικανές τέτοιες παροχές από μόνες τους να μας ξεκολλήσουν παραγωγικά και να αλλάξουν την καθημερινότητα μας από το άθροισμα και την συντήρηση των χαρτοφυλακίων των αυτοκινήτων? Αρκούν άραγε τέτοιες πρακτικές να ξεκολλήσουν την Ελληνική ασφαλιστική αγορά από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρωπαϊκή κατάταξη?

Από την άλλη πλευρά ( της ερήμου ) αυτήν τη στιγμή που μιλάμε βρίσκεται σε άνθηση  ένας Κλάδος ασφαλιστικών παροχών και καλύψεων ( μια πολύ μεγάλη όαση ) που μπορεί να ωφελήσει σημαντικά οικονομικά τόσο τον συμβαλλόμενο όσο και τον ασφαλισμένο και φυσικά και τον ίδιο τον διαμεσολαβητή , όχι μόνο με 10% … αλλά μέχρι και 100% !

Οι εργασίες αυτές μάλιστα, εφαρμόζονται σε πελατολόγια που συσσωρεύουν  μεγαλύτερες αμοιβές στον ασφαλιστή αλλά παράλληλα αναβαθμίζουν και το χαρτοφυλάκιο του συνολικά.

Ακόμα κι αν δεν έχουμε τέτοιες περιπτώσεις υπόψιν μας , σίγουρα έχουμε ανθρώπους  που γνωρίζουν τέτοιους πελάτες. Μιλάμε για επιχειρηματίες όλων των μεγεθών και στελέχη επιχειρήσεων από όλα τα τμήματα. Η προσέγγιση δεν είναι εύκολη αλλά αξίζει την προσπάθεια, την επιμονή και την υπομονή διότι τέτοιες ενέργειες απογειώνουν την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία του ασφαλιστή και τον οδηγούν σε άλλο επίπεδο.

Αναφερόμαστε πράγματι στον κλάδο των Ομαδικών ασφαλιστήριων συμβολαίων που προσφέρουν 100% φόρο ελάφρυνσή στον επιχειρηματία και παράλληλα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη στον εργαζόμενο.

Πιο συγκεκριμένα, ο φορολογικός νόμος 4172/2013, κεφάλαιο Β΄, άρθρο 22 περί εκπιπτόμενων επιχειρηματικών δαπανών ορίζει πως τα ποσά που καταβάλει μια επιχείρηση ως ασφάλιστρα φόρο εκπίπτουν στο όλον. Αυτό συμβαίνει διότι θεωρούνται έξοδα της επιχείρησης κι η εξολοκλήρου φοροεκπίπτωση της είναι ένα ενδιαφέρον σημείο που μπορεί να αρχίσει ένας κύκλος συζητήσεων με έναν επιχειρηματία.

Επιπρόσθετα, ο ίδιος νόμος, επίσης στο κεφάλαιο Β΄, άρθρο 14, ορίζει πως απαλλάσσονται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη για λογαριασμό του εργαζομένου στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως ο εργαζόμενος δύναται να λαμβάνει αμοιβές περαιτέρω του συμβατικού μισθού, ελεύθερες ασφαλιστικών εισφορών ΕΦΚΑ , χωρίς να ανεβαίνει φορολογική κλίμακα κι υπο περιπτώσεις να μπορεί να βρεθεί και σε μικρότερη φορολογική κλίμακα.

Αξίζει να σημειωθεί πως τα ποσά από τέτοια συμβόλαια υπόκεινται σε αυτοτελή φορολόγηση κατά την είσπραξη, με ένα ποσοστό σαφέστατα μικρότερο από τις υπάρχουσες φορολογικές κλίμακες. Παράλληλα, το ίδιο άρθρο αναφέρει πως απαλλάσσονται και τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργοδότη για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή κάλυψη του υπαλληλικού του προσωπικού ή για την κάλυψη του κινδύνου ζωής ή ανικανότητάς του στο πλαίσιο ασφαλιστηρίου συμβολαίου, μέχρι του ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ ετησίως ανά εργαζόμενο. Δηλαδή, ο εργαζόμενος εξασφαλίζει μια βασική ασφάλιση ζωής κι υγείας με ένα ποσό επίσης άνευ εισφορών ΕΦΚΑ που δεν επιβαρύνει ούτε φορολογικά ούτε πρακτικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Διαβάστε επίσης: Ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής οφείλει να κάνει τη δική του μετάβαση

Για παράδειγμα μια εμπορική  επιχείρηση αποφασίζει να ασφαλίσει το προσωπικό της 20 άτομα με ομαδικό συμβόλαιο για νοσοκομειακή κάλυψη και ομαδικό συνταξιοδοτικό συμβόλαιο. 

Το κόστος άνα άτομο είναι 30 ευρώ μηνιαίως για το πρώτο και 50 ευρώ μηνιαίως για το δεύτερο. Άρα μιλάμε για μια συνολική δαπάνη  600 ευρώ το μήνα για νοσοκομειακή κάλυψη και 1.000 ευρώ το μήνα για το μηχανισμό συνταξιοδότησης. Σε ετήσια βάση, η δαπάνη αυτή είναι συνολικά 19.200 ευρώ (600*12 και 1.000*12), ποσό που θεωρείται δαπάνη της εταιρίας τηρώντας τις προδιαγραφές του άρθρου 22 Ν.4172/2013 περί εκπιπτόμενων επιχειρηματικών δαπανών και συνεπώς φοροεκπίπτει. Επίσης, το όφελος για κάθε εργαζόμενο προκύπτει από τα 360 ευρώ ετησίως (30*12) για τη νοσοκομειακή κάλυψη και τα 600 ευρώ ετησίως (50*12) για το συνταξιοδοτικό μηχανισμό, βάσει του άρθρου 14 Ν.4172/2013, τα οποία δε λογαριάζονται ως αμοιβή οπότε δεν προσμετρώνται ως εισόδημα και δεν επιβαρύνονται ούτε με κρατήσεις ΕΦΚΑ ούτε με φορολόγηση.

Επιπρόσθετα με τα παραπάνω, εάν ο εργαζόμενος διατηρεί και ατομικά ασφαλιστήρια ζωής ή υγείας, με τις κατάλληλες ενέργειες και χωρίς να αλλάξει την λειτουργικότητα των συμβολαίων του μπορεί να μειώσει τα ατομικά του ασφάλιστρα ακόμα και στο 50% !

Συμπερασματικά και κατά συνέπεια οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά στο χώρο της εργασίας τους, έχουν εκτός των άλλων και ατομικό συμφέρον να μας φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον επιχειρηματία αρκεί να τους το εξηγήσουμε .Παράλληλα, σίγουρα μια συμβουλευτική εν αρχή συζήτηση με έναν επιχειρηματία ανεξάρτητα από τον όγκο της επιχείρησης μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα τόσο για εκείνον όσο και για εμάς τους ίδιους.

Εάν καταλήξουμε τελικά ότι προς το παρόν υπάρχουν δυο διαφορετικές κατευθύνσεις(δυο ψυγεία )  για τον επαγγελματία ασφαλιστή με κοινό χαρακτηριστικό το όφελος του πελάτη η μια εν αναμονή και η άλλη εν ενεργεία , εσείς ποια κατεύθυνση θα επιλέξετε ?